Zadawanie pytań to najlepsza droga do tego, aby wyjaśnić to, co nieznane.
Nie tylko dziecko, ale i dorosły nie rozumiejąc czegoś zadaje pytania i oczekuje odpowiedzi.
Dziecko posiada naturalną ciekawość poznawczą, ciągle obserwuje, manipuluje przedmiotami, chce wszystkiego dotknąć, a gdy tylko nauczy się mówić, zaczyna szukać wyjaśnień zjawisk, których nie rozumie.Tylko w ten sposób może kształtować swój światopogląd i uczyć się zasad i praw rządzących światem. Pierwsze pytanie dziecka uznaje się za początek samodzielnej myśli dziecka i ma ona raczej charakter emocjonalny niż intelektualny. Do drugiego roku życia dziecko powtarza pytania automatycznie i bez zrozumienia za rodzicami, ucząc się w ten sposób zastosowania określonego pytania do odpowiedniej sytuacji. Najpierw w jego rozwoju pojawiają się pytania: „kto?” i „co?”, by następni, po ukończeniu 3 roku życia dziecka, ewoluować do „gdzie?” i „dlaczego?”.W wieku 3-4 lat pojawia się już świadomość niewiedzy, niejasność pewnego zagadnienia, a świadomość jest podstawą powstania pytania. Samo sformułowanie pytania dowodzi, że dziecko myśli, gdyż dostrzegło problem i oczekuje od dorosłych jego rozwiązania.
[…]